Σε ποικίλες περιπτώσεις, η χρήση μεθόδων βαθιάς ανάμειξης για την κατασκευή συστημάτων υποστήριξης εκσκαφής και προϊόντων υποστήριξης εδάφους είναι συχνά η μέθοδος επιλογής με βάση τις απαιτήσεις σχεδιασμού, τις συνθήκες/περιορισμούς του χώρου και τα οικονομικά στοιχεία.Αυτές οι συνθήκες περιλαμβάνουν την παρουσία παρακείμενων δομών που μπορούν να ανεχθούν ελάχιστη πλευρική κίνηση.η παρουσία χαλαρής άμμου που ξετυλίγεται ή ρέει.την ανάγκη για έναν κατάλληλο τοίχο αποκοπής για την πρόληψη της υποβάθμισης των παρακείμενων υπόγειων υδάτων και των επαγόμενων καθιζήσεων άλλων κατασκευών·και την ανάγκη ταυτόχρονης στήριξης παρακείμενης κατασκευής, κατά την κατασκευή τοίχου στήριξης εκσκαφής.Άλλα συστήματα όπως οι παραδοσιακές δοκοί και οι τοίχοι που υστερούν θα απέδιδαν μη ικανοποιητική απόδοση, η εγκατάσταση πασσάλων λαμαρίνας με δόνηση ή κίνηση θα μπορούσε να προκαλέσει καθιζήσεις γειτονικών κατασκευών που προκαλούνται από κραδασμούς, ενώ οι τοίχοι με διάφραγμα από σκυρόδεμα είναι χρονοβόροι και δαπανηροί.Ανάλογα με τις συνθήκες, μπορεί να απαιτείται η χρήση μεθόδων βαθιάς ανάμειξης με πολλαπλούς ή απλούς κοχλίας, μεθόδων αρμολόγησης με πίδακα ή ο συνδυασμός πολλών μεθόδων.Για να επεξηγηθούν οι εφαρμογές της βαθιάς ανάμειξης σε ποικίλες συνθήκες, παρουσιάζονται διάφορα ιστορικά περιστατικών.Σε έργα στο Ουισκόνσιν και την Πενσυλβάνια, η μέθοδος βαθιάς ανάμειξης πολλαπλών κοχλιών χρησιμοποιήθηκε επιτυχώς για τον περιορισμό της πλευρικής κίνησης των παρακείμενων κατασκευών, την πρόληψη της απώλειας στήριξης λόγω της διάλυσης των εδαφών και τον έλεγχο των υπόγειων υδάτων.
Η αρθρωτή κατασκευή έχει τεκμηριωθεί ότι είναι ανώτερη από τις παραδοσιακές μεθόδους κατασκευής όσον αφορά το χρονοδιάγραμμα, την ποιότητα, την προβλεψιμότητα και άλλους στόχους του έργου.Ωστόσο, η έλλειψη κατανόησης και σωστής διαχείρισης των μοναδικών σπονδυλωτών κινδύνων έχει τεκμηριωθεί ότι οδηγεί σε μη βέλτιστη απόδοση σε αρθρωτά κατασκευαστικά έργα.Αν και πολλές προηγούμενες ερευνητικές προσπάθειες έχουν επικεντρωθεί στα εμπόδια και τα κίνητρα που σχετίζονται με την υιοθέτηση της σπονδυλωτής κατασκευής στον κλάδο, καμία προηγούμενη ερευνητική εργασία δεν είχε αντιμετωπίσει τους βασικούς κινδύνους που επηρεάζουν το κόστος και το χρονοδιάγραμμα των δομοστοιχειωτών έργων.Αυτή η εργασία καλύπτει αυτό το κενό γνώσης.Οι συγγραφείς χρησιμοποίησαν μια μεθοδολογία έρευνας πολλαπλών βημάτων.Αρχικά, διανεμήθηκε μια έρευνα σε 48 επαγγελματίες κατασκευών και απαντήθηκε από αυτήν για να εξεταστούν οι επιπτώσεις 50 παραγόντων κινδύνου που προσδιορίστηκαν με βάση μια συστηματική βιβλιογραφική ανασκόπηση σε προηγούμενη μελέτη.Δεύτερον, ένα τεστ άλφα Cronbach διεξήχθη για να ελεγχθεί η εγκυρότητα και η αξιοπιστία της έρευνας.Τέλος, η ανάλυση συμφωνίας του Kendall, οι δοκιμές ANOVA μονής κατεύθυνσης και Kruskal–Wallis διεξήχθησαν για να εξεταστεί η συμφωνία των απαντήσεων σε καθένα από αυτά καθώς και μεταξύ των διαφόρων ενδιαφερόμενων μερών των αρθρωτών κατασκευαστικών έργων.Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι πιο κρίσιμοι παράγοντες που επηρεάζουν τόσο το κόστος όσο και το χρονοδιάγραμμα των σπονδυλωτών έργων είναι (1) η έλλειψη ειδικευμένων και έμπειρων εργαζομένων, (2) καθυστερημένες αλλαγές σχεδιασμού, (3) κακές ιδιότητες τοποθεσίας και υλικοτεχνική υποστήριξη, (4) ακαταλληλότητα του σχεδιασμού για διαμόρφωση , (5) συμβατικοί κίνδυνοι και διαφωνίες, (6) έλλειψη επαρκούς συνεργασίας και συντονισμού, (7) προκλήσεις που σχετίζονται με ανοχές και διεπαφές και (8) κακή αλληλουχία κατασκευαστικών δραστηριοτήτων.Αυτή η μελέτη προσθέτει στο σώμα της γνώσης βοηθώντας τους επαγγελματίες να κατανοήσουν καλύτερα τους βασικούς παράγοντες κινδύνου που πρέπει να ληφθούν υπόψη για τη βελτίωση της απόδοσης των αρθρωτών κατασκευαστικών έργων τους.Τα αποτελέσματα παρέχουν μια εικόνα για την ευθυγράμμιση των ενδιαφερομένων σχετικά με τους διαφορετικούς παράγοντες κινδύνου που επηρεάζουν το κόστος και το χρονοδιάγραμμα σε αρθρωτά κατασκευαστικά έργα.Αυτό θα βοηθήσει τους επαγγελματίες να καταρτίσουν σχέδια μετριασμού κατά τα πρώτα στάδια ενός έργου.
Ώρα δημοσίευσης: Ιουλ-02-2021